تبادل لینک هوشمند
امروز در اخبار 20:30 گزارشی از تقریظ یکی از کتب دفاع مقدس توسط مقام معظم رهبری اشاره شد که به سرگذشت غواصان لشکر 31 عاشورا می پرداخت.
داشتم به این موضوع فکر می کردم که با توجه به نقش رزمندگان و شهدای ونکی در 8 سال دفاع مقدس، روحیه شهادت و ایثارگری این افراد و اینکه به زعم همه کسانی که نسبت جمعیت را با تعداد شهدای ونک در نظر می گیرند ونک اسوه ایثارگری در سطح استان و کشور است و به گفته یکی از مسئولین قله افتخاری است بر بام ایران با این توضیحات چرا گَرد رخوت و سستی بر رزمندگان و بازماندگان این حماسه ها نشسته است.
چرا به میزانی که ادعا داریم کار نکرده ایم؟ چرا تاکنون هیچ کتابی در خصوص این حماسه ها به چاپ نرسیده است؟ و چرا رزمندگان دیروز ونکی امروز همه سر در گریبان کار، منافع اقتصادی و مشکلات فرو برده و ثابت نمی کنند که روزی مرد صحنه رزم و شجاعت بوده اند؟ چرا کمی حس غیرتی که در جنگ از آنها یاد شده است امروز برای زنده نگه داشتن آن حماسه ها صرف نمی شود؟ اگر از این موضوع که ونک سهم خود را به دلیل کم همتی پس از دوران جنگ در مدیریت کشور حفظ نکرد بگذریم ولی نمی توان از این موضوع به راحتی چشم پوشی کرد که هر آنچه که خداوند در بیان بچه های ونکی دوران دفاع قرار داده بود و در شجاعت های آنها در آن حماسه ها، ولی متأسفانه در نگارش و قلم آنها هیچ ذ
وق ونشاط و سلیقی ای یافت نمی شود تا خوشبین باشیم که روزی بتوانیم به کتاب یک نویسنده ونکی چشم بدوزیم و به فکر و ایده و قلم او مباهات کنیم.
باید بپذیریم که با بیان پرطمتراق از خود و از هویت قومی خود نمی توان نسل آینده را نسبت به رخدادها و حوادث و تاریخ پر از افتخارات ونک در دوران گذشته اقناع نمود. باید هر آنچه که امروز به عنوان اسناد شفاعی و مورد افتخار و مباهات ماست به صورت مکتوب درآید تا در آینده به عنوان اسناد متقن مورد استفاده ،داوری و استناد قرار گیرد.
برگرفته از وبلاگ ونک نیوز -جهت به اشتراک گذاردن مو ضوع
نظرات شما عزیزان:
